ഒരു വേനലറുതിയിൽ
കാർമേഘങ്ങളുരുണ്ടുകൂടിയ രാത്രിയിൽ
കൊയ്ത്തു കഴിഞ്ഞ വയൽമധ്യത്തിലെ
പൊടിമൺ നടപ്പാതയിൽ
ഇടിവാളുകൾക്കിടയിൽ
നനഞ്ഞ മണ്ണിന്റെ, പുതുമഴയുടെ
ഗന്ധമാസ്വദിക്കാൻ
എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ച്
എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ അടിത്തട്ടിൽ
ഉറഞ്ഞുകൂടിയ
പുതുമഴത്തണുപ്പ്..............;നീ.
എന്റെ മൗനം
നിന്നോടു സം സാരിച്ചിട്ടും
പുഴപ്പരപ്പിൽ, നിന്നെക്കുറിച്ച്
കവിതകളെഴുതിയിട്ടും.......................
.....................................................................
എവിടെയായിരുന്നു, നീ
വാൽക്കണ്ണെഴുതി, കാപ്പുകെട്ടി
മനസിന്റെ കനലുകളിൽ
ചടുല നൃത്തം ചെയ്ത
ഭഗവതിത്തിറയുടെ
തീ പാറുന്ന രൗദ്രതയിൽ........?
പുതുനെല്ലിന്റെ മണത്തിൽ......,
വേനൽപ്പുഴയുടെ
വെള്ളിക്കൊലുസ്സിന്റെ ചിരിയിലോ..............
കാർമേഘങ്ങളുരുണ്ടുകൂടിയ രാത്രിയിൽ
കൊയ്ത്തു കഴിഞ്ഞ വയൽമധ്യത്തിലെ
പൊടിമൺ നടപ്പാതയിൽ
ഇടിവാളുകൾക്കിടയിൽ
നനഞ്ഞ മണ്ണിന്റെ, പുതുമഴയുടെ
ഗന്ധമാസ്വദിക്കാൻ
എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ച്
എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ അടിത്തട്ടിൽ
ഉറഞ്ഞുകൂടിയ
പുതുമഴത്തണുപ്പ്..............;നീ.
എന്റെ മൗനം
നിന്നോടു സം സാരിച്ചിട്ടും
പുഴപ്പരപ്പിൽ, നിന്നെക്കുറിച്ച്
കവിതകളെഴുതിയിട്ടും.......................
.....................................................................
എവിടെയായിരുന്നു, നീ
വാൽക്കണ്ണെഴുതി, കാപ്പുകെട്ടി
മനസിന്റെ കനലുകളിൽ
ചടുല നൃത്തം ചെയ്ത
ഭഗവതിത്തിറയുടെ
തീ പാറുന്ന രൗദ്രതയിൽ........?
പുതുനെല്ലിന്റെ മണത്തിൽ......,
വേനൽപ്പുഴയുടെ
വെള്ളിക്കൊലുസ്സിന്റെ ചിരിയിലോ..............
......................................................................
നഗ്നനാണ് ഞാനിന്ന്
ചോരയും വിയർപ്പും
കൂടിയുറഞ്ഞ ദേഹത്ത്
ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആത്മാവിന്,
തുടയിൽ തുളഞ്ഞുകയറിയ
മുള്ളുകളേക്കാൾ നീറ്റലാണ്.
നികന്നു തീർന്ന വയലിലെ
തഴച്ചുവളർന്ന പാഴ്ച്ചെടിക്കാട്ടിൽ
ഇരുട്ടിന്റെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ
ഞാൻ ഒളിച്ചിരിക്കുകയാണ്.
ഓരോ പകലുകളിലും
എന്റെ രണ്ടാം പിറവിയെ ഭയന്ന്.............
എവിടെയാണ് നീയിന്ന് ?
ഭഗവതി കെട്ടി
ഉറച്ചിലടങ്ങും മുമ്പ്
വിശപ്പിന്റെ ഭിക്ഷാപാത്രവുമായി
നഗരത്തിലേക്കിറങ്ങുന്ന
ആട്ടക്കാരന്റെ കണ്ണിലോ.........?
കമ്പോളത്തിൽ വിലയിട്ടുവച്ച
പുഴുങ്ങലരിയുടെ മണത്തിലോ............?
ഇല്ലാത്ത പുഴയുടെ മൗനത്തിലോ..........
..............................................................................
നഗ്നനാണ് ഞാനിന്ന്
ചോരയും വിയർപ്പും
കൂടിയുറഞ്ഞ ദേഹത്ത്
ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആത്മാവിന്,
തുടയിൽ തുളഞ്ഞുകയറിയ
മുള്ളുകളേക്കാൾ നീറ്റലാണ്.
നികന്നു തീർന്ന വയലിലെ
തഴച്ചുവളർന്ന പാഴ്ച്ചെടിക്കാട്ടിൽ
ഇരുട്ടിന്റെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ
ഞാൻ ഒളിച്ചിരിക്കുകയാണ്.
ഓരോ പകലുകളിലും
എന്റെ രണ്ടാം പിറവിയെ ഭയന്ന്.............
എവിടെയാണ് നീയിന്ന് ?
ഭഗവതി കെട്ടി
ഉറച്ചിലടങ്ങും മുമ്പ്
വിശപ്പിന്റെ ഭിക്ഷാപാത്രവുമായി
നഗരത്തിലേക്കിറങ്ങുന്ന
ആട്ടക്കാരന്റെ കണ്ണിലോ.........?
കമ്പോളത്തിൽ വിലയിട്ടുവച്ച
പുഴുങ്ങലരിയുടെ മണത്തിലോ............?
ഇല്ലാത്ത പുഴയുടെ മൗനത്തിലോ..........
..............................................................................
വയൽക്കരയിലെ കൊടിമരത്തിൽ
പണ്ടു ഞാൻ ഉയരെക്കെട്ടിയ കൊടി
അഴിച്ചെടുക്കട്ടെ, ഇന്ന്...........................
എന്റെ നഗ്നത മറയ്കാൻ,
പ്രതീക്ഷകളിലേക്ക് വീണ്ടും പിറക്കാൻ.
പണ്ടു ഞാൻ ഉയരെക്കെട്ടിയ കൊടി
അഴിച്ചെടുക്കട്ടെ, ഇന്ന്...........................
എന്റെ നഗ്നത മറയ്കാൻ,
പ്രതീക്ഷകളിലേക്ക് വീണ്ടും പിറക്കാൻ.
വയൽക്കരയിലെ കൊടിമരത്തിൽ
ReplyDeleteപണ്ടു ഞാൻ ഉയരെക്കെട്ടിയ കൊടി
അഴിച്ചെടുക്കട്ടെ, ഇന്ന്...........................
എന്റെ നഗ്നത മറയ്കാൻ,
പ്രതീക്ഷകളിലേക്ക് വീണ്ടും പിറക്കാൻ
അടുക്കള കവിതകള് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
ReplyDeleteഅടുക്കളക്കവിതയുടെ കരുത്തില്ല!
ReplyDeleteഎഴുതീതൊക്കെ വായിച്ചു..ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..കവിതയായിട്ടല്ല..വരികള്ക്കുള്ളീലെ ആഴമേറിയ അര്ത്ഥങ്ങള് മനസ്സിനെ തൊട്ടു..അഭിനന്ദനങ്ങള്..
ReplyDelete